De olijfwilg, in het Latijns Elaeagnus Ebbingei, is een wintergroene plant die uitstekend geschikt is voor het creëren van een prachtige haag. Elaeagnus behoort tot de Elaeagnaceae, wat in tegenstelling tot de naam doet vermoedden geen familie van de olijf is. Elaeagnus bestaat uit circa veertig soorten, met zowel bladverliezende als groenblijvende soorten, die voornamelijk in Azië voorkomen. In tegenstelling tot de bladverliezende soorten bloeien de bladhoudende soorten tot omstreeks oktober. De bloemen bij deze planten zijn crèmekleurig tot beige-geel. Ze worden gevolgd door bruine ovale vruchten, die later rood kleuren. De vruchten rijpen na de winter, omstreeks april-mei. Na de bloei komen er rode, eetbare bessen aan de olijfwilg waar hij zijn naam Zilverbes aan te danken heeft. De bessen kunnen gebruikt worden om jam van te maken mits de vogels je niet voor zijn. Voor hen zijn de bessen namelijk een lekkernij. De plant groeit langzaam en is dan ook zeer geschikt voor de kleinere tuinen, waarbij de boom maar één keer per jaar gesnoeid hoeft te worden.
De olijfwilg wordt vaak toegepast vanwege zijn aantrekkelijke grijsgroene bladeren met zilverachtige onderkant. Een olijfwilg groeit 20-40 centimeter per jaar en bereikt een hoogte van 1,60 tot 1,80 meter. Dankzij het mooie blad is de Zilverbes prachtig als haag.
Elaeagnus is een vrij gemakkelijke plant en zal gedijen op iedere grondsoort; alleen op zware kleigrond zullen de planten minder goed groeien. Elaeagnus groeit zowel in de schaduw als in de volle zon goed. Een belangrijke positieve eigenschap van wintergroene Elaeagnus is dat ze zeer windresistent zijn en dat ook zeewind uitstekend wordt verdragen. Hierdoor is het een van de weinige wintergroene planten die tot dicht bij de kust kunnen worden toegepast.
Onderstaande soorten behoren ook tot het Elaeagnus geslacht maar zijn in Nederland zo goed als niet verkrijgbaar of zijn niet geschikt voor ons klimaat. Voor de volledigheid hebben we ze toch vermeld.
De olijfwilg wordt vaak toegepast vanwege zijn aantrekkelijke grijsgroene bladeren met zilverachtige onderkant. Een olijfwilg groeit 20-40 centimeter per jaar en bereikt een hoogte van 1,60 tot 1,80 meter. Dankzij het mooie blad is de Zilverbes prachtig als haag.
Elaeagnus is een vrij gemakkelijke plant en zal gedijen op iedere grondsoort; alleen op zware kleigrond zullen de planten minder goed groeien. Elaeagnus groeit zowel in de schaduw als in de volle zon goed. Een belangrijke positieve eigenschap van wintergroene Elaeagnus is dat ze zeer windresistent zijn en dat ook zeewind uitstekend wordt verdragen. Hierdoor is het een van de weinige wintergroene planten die tot dicht bij de kust kunnen worden toegepast.
Familienaam | Elaeagnus |
Nederlandse naam | Olijfwilg/Zilverbes |
Soort plant | Vaste plant |
Grondsoort | Goed doorlatende grond |
Planten per m² | 3 |
Standplaats | Zon, Halfschaduw |
Winterhard | Ja |
Wintergroen | Ja |
Bemesting | Floramix Tuinmest |
Stappenplan om een olijfwilg aan te planten
De olijfwilg komt het beste tot zijn recht in de volle zon of halfschaduw. Schaduwrijke plekken zijn minder geschikt. Wat betreft de grondsoort kan de olijfwilg nagenoeg overal prima gedijen. Zelfs in de kuststreek is de olijfwilg prima aan te planten. Zoute grond en harde zeewind worden prima verdragen door deze haagplant. Wat dat betreft is de olijfwilg een haagplant die weinig eisen stelt aan de omgeving. Om een olijfwilg aan te planten volg je de volgende stappen:- Verwijder allereerst al het onkruid op de plek waar de haag komt te staan. Haal het onkruid met wortel en al weg. Zo voorkomt je dat het onkruid vocht en voedingsstoffen aan de grond onttrekken. De heg kan dit vocht en deze voedingsstoffen goed gebruiken.
- Span indien mogelijk een koord over de gehele lengte waar de olijfwilg haag komt te staan. Op deze manier wordt de plantgeul straks in een rechte lijn gegraven en kom je niet voor onaangename verrassingen te staan als je bijna klaar bent.
- Graaf vervolgens een plantgeul die zo’n 30 centimeter breder is dan de wortelkluit van de planten.
- Maak de geul ook diep genoeg: de wortels moeten met gemak in de gegraven sleuf passen. Houd ongeveer de diepte aan waarop de planten bij de kwekerij in de grond stonden. Dit is vaak te zien aan de kluit.
- Maak de grond in de geul goed doorlatend door deze om te woelen.
- Meng in de plantgeul een flinke laag aanplantgrond door de losgewoelde grond.
- Vermeng de uitgegraven grond met een bodemverbeteraar of compost. Zo krijgt de olijfwilg een goede start met extra voedingsstoffen.
- Meng vooral GEEN mestkorrels door de aarde: hierdoor kunnen de haarwortels beschadigingen oplopen.
- Plaats nu de planten op de juiste plantafstand in de geul. Hou 3 stuks per m² aan zodat de planten voldoende ruimte hebben om te groeien. Het is belangrijk dat de planten recht in de geul staan en op gelijke afstand van elkaar. Zo krijgt je het mooiste en strakste eindresultaat.
- Daarna kun je de geul volgooien met het mengsel van uitgegraven grond en compost
- Druk de aarde heel voorzichtig aan met je voet Zodat de planten stevig in de geul staan.
- Geef de olijfwilg haag na de aanplant royaal water.
Olijfwilg snoeien en onderhouden
De beste plaats voor een olijfwilg is een warme zonnige plek op een droge vrij arme grond. Natte voeten houdt deze plant niet zo van. Als alleenstaande struik kun je hem in maart een beetje bijknippen. De plant verdraagt ook halfschaduw, maar zal minder bloeien en vrucht dragen. Aangezien de olijfwilg goed te snoeien is wordt er daarom vaak een heg mee gemaakt. De eerste keer kun je deze haagplant in maart snoeien, daarna nogmaals in augustus of september. Wanneer de olijfwilg vaker gesnoeid wordt, zal de plant minder of zelfs helemaal niet meer bloeien. Na de bloei verschijnen er doorgaans rode bessen met een zilveren gloed aan de takken van de Olijfwilg. Ook deze bessen kunnen uitblijven wanneer u een olijfwilg haag vaak en strak snoeit. Dit is overigens geen probleem: het is net wat je voorkeur heeft.Stappenplan om een olijfwilg te vermeerderen
In de maanden juni, juli en augustus kun je een zomerstek nemen van heesters. Veel bladverliezende en wintergroene heesters zijn hiervoor geschikt en dan vooral de soorten met dunne scheuten. Met dit stappenplan kun je een zomerstek van een heester maken, dus een Olijfwilg vermeerderen:- Neem een scheut die hetzelfde jaar gegroeid is.
- Trek het takje naar beneden, zodat er een stukje bast meekomt van de tak waar de scheut uit komt.
- Haal het onderste blad eraf, anders zal de stek te veel vocht verdampen.
- Als het stekje groot blad heeft, knip dan de bovenste bladeren voor de helft af om verdamping te beperken.
- Doop het takje in stekpoeder en zet de stek in een potje met stekgrond.
- Span over het potje een plastic zakje.
- Zet het potje op een lichte plaats maar niet in de felle zon.
- Zorg dat de grond niet uitdroogt en geef dus af en toe wat water.
- Zodra de stekjes aan het wortelen zijn en iets gaan groeien, top je ze boven het onderste bladpaar.
- Zet de stekjes de eerste winter op een vorstvrije plek.
- In het voorjaar na de ijsheiligen kunnen de jonge struikjes naar buiten.
Olijfwilg bemesten
Om ervoor te zorgen dat de olijfwilg goed blijft groeien, is het raadzaam om de plant te bemesten. Je kunt dit het beste in het voorjaar doen. Het beste gebruik je hiervoor Floramix tuinmest. Niet alleen zorgt deze bemesting voor een betere groei en bloei, het verhoogt ook de weerstand van de plant waardoor deze minder vatbaar is voor ziekte en plagen. Bemest bij voorkeur op een tijdstip wanneer er regen wordt voorspeld. Zodra de meststof in contact komt met vocht worden de voedingsstoffen vrijgegeven. De plant kan dan direct de voedingsstoffen opnemen.Verschillende soorten olijfwilg
We hebben de meest gangbare variëteiten van deze plant voor je op een rijtje gezet en hieronder de verschillende kenmerken van de soorten voor je in kaart gebracht.Elaeagnus pungens
De Japanse soort Elaeagnus pungens is een dichtvertakte, sterk bedoornde struik die in de natuur zo'n 4 m hoog kan worden. Bij ons wordt deze soort echter niet veel hoger dan een meter of twee. De lichtbruine twijgen zijn met kleine zilverachtige schilfers bezet. De donkergroene, glimmende bladeren zijn elliptisch en hebben een opvallend gegolfde bladrand, wat de plant een aparte textuur geeft. De onderkant van de bladeren zijn zilvergrijs.Familienaam | Elaeagnus pungens |
Nederlandse naam | Olijfwilg |
Bloemkleur | wit |
Bladkleur | Donkergroen |
Hoogte | 4 m |
Hoogte bloem | 4 m |
Elaeagnus ebbingei
De Elaesgnus ebbingei is een kruising van twee wintergroene Aziatische planten, de Elaeagnus pungens en de Elaeagnus macrophylla. Van beide soorten zijn de sterkste eigenschappen terug te vinden in de nieuw ontstane plant; respectievelijk haar bossige uitstraling en het zilverkleurige blad. De plant is zoals gezegd gekruist en komt in de vrije natuur niet voor. Elaeagnus ebbingei groeit meestal uit tot een ongeveer 2 meter hoge struik. De plant is wintergroen maar bloeit met onopvallende hangende witte bloemetjes in de periode april-mei. De onderzijde van het laurierachtige blad is zilvergrijs en de bovenzijde grijsgroen. De onderzijde van het blad kan voorzien zijn van kleine bruine puntjes. Elaeagnus ebbingei wordt vaak als wintergroene haag toegepast. Elaeagnus ebbingei is een sterke plant die, behalve tegen luchtverontreiniging, ook goed tegen wind en zout kan. Daarom wordt de plant veel als haag aan de kust gebruikt. Een Olijfwilg staat graag op een warme zonnige plek op een droge vrij arme grond. De plant verdraagt ook halfschaduw, maar zal minder bloeien en vrucht dragen. Daarnaast kan de plant ook op rijkere grond worden geplaatst, maar zal dan meer blad en minder bessen produceren.Familienaam | Elaesgnus ebbingei |
Nederlandse naam | Olijfwilg |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Zilverkleurig |
Hoogte | 2 m |
Hoogte bloem | 2 m |
Elaeagnus multiflora
De Nederlandse naam voor deze plant is de Langstelige Olijfwilg, soms ook bekend onder de naam Goumi, komt van origine uit het oosten van Azië. De struik kan tot 3 meter hoog en 2 meter breed groeien. De plant is vrij compact qua groei en vormt zo een dichte struik. Hierdoor is dit soort ook zeer geschikt als natuurlijke windvanger. Langstelige Olijfwilg kan zowel op droge als op vochtige grond groeien. De plant heeft een voorkeur voor een beschutte plaats in de halfschaduw of de volle zon. De Elaeagnus multiflora is goed winterhard en is ook prima bestand tegen zout. De Langstelige Olijfwilg bloeit met lichtgele bloemen die heerlijk ruiken. De bloemen zijn hermafrodiet. Dat wil zeggen dat ze zowel de mannelijke als de vrouwelijke delen bezitten en worden bevrucht door insecten zoals hommels en bijen. De vruchten zijn rood van kleur en rijk aan vitaminen. Ze hebben een zilveren glans en worden ongeveer 2 cm lang en 1 cm breed. De vruchten zijn zuurzoet van smaak en moeten extreem rijp zijn voordat ze voor de mens aangenaam smaken. Er kan jam van gemaakt worden maar doordat het zo lang duurt voordat de smaak enigszins acceptabel is, zijn de vogels ons meestal voor geweest.Familienaam | Elaeagnus multiflora |
Nederlandse naam | Langstelige Olijfwilg |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 3 m |
Hoogte bloem | 3 m |
Elaeagnus angustifolia
Elaeagnus angustifolia, ook wel smalbladige Olijfwilg of Russische Olijfwilg genoemd, is een middelgrote struik. De plant heeft een opgaande groei en elegante wilgachtige grijsgroene, lancetvormige bladeren die aan stevig gedoornde takken groeien. In de maanden mei en juni bloeit deze Olijfwilg met roomgele tot roomwitte bloemen. In de herfst ontstaan kersachtige oranjerode eetbare vruchtjes. Elaeagnus angustifolia groeit goed in iedere bodem en heeft het liefste een plaatsje in volle zon. De plant is sterk zeewind tolerant en kan ook heel wat luchtvervuiling aan, in zachte winters behoudt de plant het blad, in strenge winters is de plant bladverliezend.Familienaam | Elaeagnus angustifolia |
Nederlandse naam | Smalbladige of Russische Olijfwilg |
Bloemkleur | Roomgeel tot roomwit |
Bladkleur | Grijsgroen |
Hoogte | 5 tot 6 m |
Hoogte bloem | 5 tot 6m |
Elaeagnus umbellata 'Amber'
De Elaeagnus umbellata ‘Amber' is een heel gemakkelijke, winterharde (-10 °C tot – 15 °C) plant met mooie roomwitte, geurende bloempjes in de lente en lekkere gele bessen aan het eind van de maand september en in oktober. De bessen ontstaan op een moment dat er nog maar weinig bessen in de tuin te vinden zijn en zijn voor de mens eetbaar. Hoe meer zon hoe zoeter de smaak. De bessen bevatten veel lycopeen, een sterk antioxidant dat ook in tomaten en rozenbottels zit. Doordat de bessen geel kleuren, blijven de vogels er vanaf. Deze Olijfwilg groeit in elke niet te natte bodem, ook in arme grond. Plant de Elaeagnus umbellata ‘Amber” als haag, als solitair of tussen andere struiken waar je er gemakkelijk bij kunt zodat je de bessen makkelijk kunt oogsten. De plant wordt uiteindelijk 2,5 tot 3 m hoog.Familienaam | Elaeagnus umbellata ‘Amber” |
Nederlandse naam | Olijfwilg |
Bloemkleur | Roomwit |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 2,5 tot 3 m |
Hoogte bloem | 2,5 tot 3 m |
Onderstaande soorten behoren ook tot het Elaeagnus geslacht maar zijn in Nederland zo goed als niet verkrijgbaar of zijn niet geschikt voor ons klimaat. Voor de volledigheid hebben we ze toch vermeld.
- Elaeagnus angustata (China)
- Elaeagnus argyi Levl. (China)
- Elaeagnus bambusetorum (China)
- Elaeagnus bockii Diels (China)
- Elaeagnus cinnamomifolia (China)
- Elaeagnus commutata Noord Amerika)
- Elaeagnus conferta (zuidelijk Azië)
- Elaeagnus courtoisi (China)
- Elaeagnus davidii (China)
- Elaeagnus delavayi (China)
- Elaeagnus difficilis (China)
- Elaeagnus formosana (Taiwan)
- Elaeagnus glabra (Azië)
- Elaeagnus gonyanthes (China)
- Elaeagnus griffithii (China)
- Elaeagnus grijsii (China)
- Elaeagnus guizhouensis (China)
- Elaeagnus henryi (China)
- Elaeagnus jiangxiensis (China)
- Elaeagnus jingdonensis (China)
- Elaeagnus kanaii (China)
- Elaeagnus lanceolata (China)
- Elaeagnus lanpingensis (China)
- Elaeagnus latifolia (zuid Azië)
- Elaeagnus liuzhouensis (China)
- Elaeagnus longiloba (China)
- Elaeagnus loureirii (China)
- Elaeagnus luoxiangensis (China)
- Elaeagnus luxiensis (China)
- Elaeagnus macrantha (China)
- Elaeagnus macrophylla (oost Azië)
- Elaeagnus magna (China)
- Elaeagnus micrantha (China)
- Elaeagnus mollis (China)
- Elaeagnus morrisonensis (Taiwan)
- Elaeagnus nanchuanensis (China)
- Elaeagnus obovata (China)
- Elaeagnus obtusa (China)
- Elaeagnus oldhami (China)
- Elaeagnus ovata (China)
- Elaeagnus oxycarpa (China)
- Elaeagnus pallidiflora (China)
- Elaeagnus parvifolia (centraal Azië)
- Elaeagnus pauciflora (China)
- Elaeagnus philippinensis; Philippines)
- Elaeagnus pilostyla (China)
- Elaeagnus pingnanensis (China)
- Elaeagnus pungens (Japan)
- Elaeagnus pyriformis (Himalaya)
- Elaeagnus retrostyla (China)
- Elaeagnus sarmentosa (China)
- Elaeagnus schlechtendalii (China)
- Elaeagnus stellipila (China)
- Elaeagnus taliensis (China)
- Elaeagnus thunbergii (China)
- Elaeagnus tonkinensis (Azië)
- Elaeagnus triflora (Azië, noordoost Australie)
- Elaeagnus tubiflora (China)
- Elaeagnus tutcheri (zuid China).
- Elaeagnus viridis (China)
- Elaeagnus wenshanensis (China)
- Elaeagnus wilsonii (China)
- Elaeagnus wushanensis (China)
- Elaeagnus xichouensis (China)
- Elaeagnus xizangensis (China)