Viburnum, in het Nederlands sneeuwbal genaamd, is een heester uit de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae). De Viburnum staat vooral bekend om de goede winterhardheid, de mooie bloeiwijze en in de herfst de bladverkleuring en bessen die door de vogels erg gewaardeerd worden. De sneeuwbal (Viburnum) is een echte winterheester met prachtige trossen bloemetjes. De Viburnum bloeit in de winter of in het vroege voorjaar en geeft dan een heerlijke geur af. Viburnum wordt ook wel sneeuwbal genoemd omdat de witte, bolronde bloemschermen die in het voorjaar verschijnen aan ijskoude sneeuwballen doen denken. Viburnum omvat zo’n 230 soorten (waarvan er twee van nature in ons land voorkomen), ca. 125 hybriden en ongeveer 225 cultivars. De planten zijn inheems in Azië, Noord-Amerika, Noord-Afrika en Europa. In Zuid-Amerika, Indonesië en Nieuw Guinea komen tropische Viburnums voor. De geur en bloei van de Viburnum geeft een echte sensatie in de wintertuin. Zeker wanneer andere planten in de tuin kaal zijn! De bloemen zelf zijn vaak wit of zachtroze en hebben een schermachtige vorm. De kleurrijke bessen van rood tot donkerblauw geven extra sierwaarde aan de plant in de nazomer of herfst. Ook de bladeren van de Viburnum krijgen in het najaar een mooie herfstkleur.
De oorspronkelijke habitat van de sneeuwbal die bij ons veel voorkomt, ligt in het warme Mediterraanse gebied. Hoewel je het dus niet zou verwachten kan de sneeuwbal ook prima tegen de koudere klimaten in Noord-Europa. Als de winters echt te streng worden, zullen er wat takken en bladeren beschadigd raken maar als je deze wegsnoeit, heb je in het voorjaar weer een gezonde plant. De sneeuwbal staat graag op een zonnige plek in de tuin maar verdraagt ook halfschaduw erg goed. Volle schaduw kan wel, maar er ontstaan dan wel minder bloemen.
Let bij het planten van Viburnum struiken op de individuele behoeften van de specifieke soort. Niet iedere soort heeft namelijk dezelfde behoeften. De meeste Viburnums geven de voorkeur aan volle zon, maar velen verdragen ook halfschaduw. Hoewel ze niet bijzonder kieskeurig zijn over hun groeiomstandigheden, geven ze over het algemeen de voorkeur aan vruchtbare, goed doorlatende grond. Ze houden ervan om hun bladeren droog te houden, dus vermijdt het planten op plaatsen waar ze mogelijk worden besproeid en geef water bij de kluit. Een goede luchtcirculatie is belangrijk om te voorkomen dat de planten schimmelziekten ontwikkelen.
Voor het planten van een Sneeuwbalhaag is het handig van tevoren een geul te graven. Deze geul moet uiteraard recht zijn en voor de afmetingen kun je de afmetingen van de kluit of pot aanhouden. Zo weet je zeker dat alle wortels onder de grond belanden en de rest van de plant er netjes boven blijft. Woel de aarde in de geul los en voeg eventueel wat compost of wortelgroeimiddel toe. Zet de planten een voor een in de geul en druk de aarde voorzichtig maar stevig aan. Vergeet daarna niet om voldoende water te geven, dit bevordert de wortelgroei.
Bij een verjonging snoei werkt het snoeien net even anders. Hierbij wordt de oude struik in drie tot vijf jaar helemaal weggesnoeid. Dit is wel een planmatig gebeuren. Welke takken je in welk jaar wilt gaan snoeien, kan je het beste van tevoren plannen. Het is belangrijk om niet te beginnen met snoeien aan de buitenkant van de sneeuwbal, maar begin in het hart van de struik. Knip daarbij gelijkmatig over de hele struik takken weg tot zo'n 30-40 cm hoogte. Knip bij voorkeur net boven een oog dat naar buiten 'kijkt'. Als je de sneeuwbal in drie jaar verjongt, snoei dan in het eerste jaar 1/3 van de takken 'weg', in het tweede jaar de helft van de takken die in het eerste jaar zijn blijven staan. Ook in dit tweede jaar kan je in het beste van binnenuit snoeien. In het derde jaar zijn dan de resterende takken van de sneeuwbal aan de beurt. Dit zijn dan inmiddels alle buitenste takken
De sneeuwbal doorstaat zonder probleem temperaturen tot -10 °C. In gebieden met zachte winters zoals bij ons het geval is en in zuidelijker streken is het dus mogelijk om de plant in de vollegrond te plaatsen en in de winter te laten staan. In koudere gebieden kan je de sneeuwbal beter in kuipen planten. In de late herfst verplaats je dan de kuipplant naar een lichte ruimte, bijvoorbeeld een serre, waar de plant de winter kan overleven. Zo kan je ook nog langer van de bloei genieten. Zodra de temperatuur in het voorjaar niet meer onder 5 °C daalt, ook 's nachts, kan je de plant weer buiten zetten. De sneeuwbal moet echter niet alleen worden beschermd tegen de kou, maar ook tegen de brandende winterzon. Tegen de kou bedek je de grond ruim voor het begin van de winter met bladaarde en compost. Ter bescherming tegen de zon kan je de plant omhullen met een wintervlies.
De Viburnum heeft het hele jaar door continu water nodig. Naast het water geven in de zomer moet je de sneeuwbal in de winter besproeien om de plant tegen uitdroging te beschermen. Geef 's winters lauw water (alleen op vorstvrije dagen) en begiet de plant 's zomers alleen in de vroege ochtend of namiddag. Let erop dat er na het gieten geen plassen blijven staan. Sneeuwballen houden namelijk niet van natte voeten.
De Viburnum tinus staat erom bekend dat hij uit kan groeien tot een grote struik en dus ook echt de ruimte nodig heeft. De plant kan tot wel 4 meter hoog worden.
De Viburnum tinus ‘Gwenllian’ en Viburnum tinus ‘Eve Price’ zijn een kleinere variant, maar zijn in bloeiwijze gelijk aan de ’gewone’ Viburnum tinus. De ‘Gwenllian’ en ‘Eve Price’ worden ongeveer 1,5 tot 2,5 meter hoog. Daarnaast is de Viburnum tinus ook te verkrijgen op stam. Het voordeel hiervan is dat je deze op bijvoorbeeld het terras kunt plaatsen.
De oorspronkelijke habitat van de sneeuwbal die bij ons veel voorkomt, ligt in het warme Mediterraanse gebied. Hoewel je het dus niet zou verwachten kan de sneeuwbal ook prima tegen de koudere klimaten in Noord-Europa. Als de winters echt te streng worden, zullen er wat takken en bladeren beschadigd raken maar als je deze wegsnoeit, heb je in het voorjaar weer een gezonde plant. De sneeuwbal staat graag op een zonnige plek in de tuin maar verdraagt ook halfschaduw erg goed. Volle schaduw kan wel, maar er ontstaan dan wel minder bloemen.
Let bij het planten van Viburnum struiken op de individuele behoeften van de specifieke soort. Niet iedere soort heeft namelijk dezelfde behoeften. De meeste Viburnums geven de voorkeur aan volle zon, maar velen verdragen ook halfschaduw. Hoewel ze niet bijzonder kieskeurig zijn over hun groeiomstandigheden, geven ze over het algemeen de voorkeur aan vruchtbare, goed doorlatende grond. Ze houden ervan om hun bladeren droog te houden, dus vermijdt het planten op plaatsen waar ze mogelijk worden besproeid en geef water bij de kluit. Een goede luchtcirculatie is belangrijk om te voorkomen dat de planten schimmelziekten ontwikkelen.
Familienaam | Viburnum |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Soort plant | Vaste plant |
Grondsoort | Vruchtbare, goed doorlatende grond |
Planten per m² | 1 |
Standplaats | Zon/ Halfschaduw |
Winterhard | Ja |
Wintergroen | Ja |
Bemesting | Floramix Tuinmest |
Viburnum planten
De Viburnum planten in de tuin is een fluitje van een cent. Let echter bij het planten van Viburnum struiken wel op de individuele behoeften van de specifieke soort. De meeste Viburnums geven de voorkeur aan de volle zon, maar velen verdragen ook halfschaduw. Hoewel ze niet bijzonder kieskeurig zijn over hun groeiomstandigheden, geven ze over het algemeen de voorkeur aan vruchtbare, goed doorlatende grond. Het planten van Viburnum vindt plaats in de lente of herfst. Graaf een gat zo diep als de kluit, maar minstens twee tot drie keer zo breed. Mix de grond die uit het gat komt met compost en vul daarmee vast de bodem van het gat op. Voeg vervolgens water toe aan het plantgat zodat de aarde goed vochtig als de plant het plantgat ingaat. Let er daarbij wel op dat het water niet blijft staan. Viburnums houden van water maar niet van natte voeten. Zodra de plant in het plantgat en op zijn plaats staat, kun je het gat met de overgebleven mix van tuingrond en compost opvullen. Druk de aarde aan en geef flink water. Wanneer je meer dan één Viburnum plant, plaats ze dan zo’n meter of 3 à 4 uit elkaar zodat de planten voldoende ruimte hebben om te groeien.Voor het planten van een Sneeuwbalhaag is het handig van tevoren een geul te graven. Deze geul moet uiteraard recht zijn en voor de afmetingen kun je de afmetingen van de kluit of pot aanhouden. Zo weet je zeker dat alle wortels onder de grond belanden en de rest van de plant er netjes boven blijft. Woel de aarde in de geul los en voeg eventueel wat compost of wortelgroeimiddel toe. Zet de planten een voor een in de geul en druk de aarde voorzichtig maar stevig aan. Vergeet daarna niet om voldoende water te geven, dit bevordert de wortelgroei.
Sneeuwbal vermeerderen
De sneeuwbal kan je op twee manieren heel gemakkelijk vermeerderen. Via afleggen of via stekken. Beide manieren zijn ook zonder botanische kennis en uitgebreide voorbereidingen eenvoudig uit te voeren:Stappenplan voor het afleggen van een Sneeuwbal
- Kijk aan de onderkant van de plant of je een geschikte tak ziet die relatief dicht bij de grond groeit.
- Buig de tak naar de grond toe en bedek deze met enkele centimeters aarde.
- Blijft de tak niet vanzelf onder de aarde en buigt ze automatisch terug leg dan een baksteen boven op de laag aarde.
- Houd de grond voldoende vochtig.
- De plant zal zo nieuwe worteltjes gaan vormen.
- Wanneer de aflegger nieuwe wortels en beginnende blaadjes vormt, kan je deze van de moederplant losknippen.
- Plant daarna het jonge plantje op een andere standplaats.
Stappenplan voor het stekken van een Sneeuwbal
- De stekken kan je van maart tot en met augustus van de plant afsnijden.
- Kies een licht houtige jonge uitgroei van het bovenste einde van een tak.
- Verwijder alle bladeren van de stek, op twee na.
- Haal de stek door de stekpoeder en plant deze in een potje met stekaarde
- Zet de stek op een lichte plaats maar niet in de volle zon.
- Geef regelmatig wat water en zorg dat de aarde vochtig blijft.
- Na zo’n 8 weken zijn de wortels volledig ontwikkeld en kan de plant naar de nieuwe standplaats gebracht worden om aan te planten.
Viburnum snoeien
Deze heesters hoeven nauwelijks gesnoeid te worden. Zij hebben van zichzelf een mooie vorm. Toch kan het zijn dat je de Viburnum graag in een mooie compacte vorm wilt behouden, wat vorstschade wilt wegsnoeien of de plant zelfs wilt verjongen. Hou om te beginnen rekening met het soort sneeuwbal dat je hebt staan. Niet iedere sneeuwbal moet op hetzelfde moment gesnoeid worden. Voor de ene soort is dat in maart, andere soorten meer in mei, juni of juli. Hou in ieder geval als vuistregel aan dat je de plant het beste direct na de bloei moet snoeien. Zo worden de bloemen of bloemknoppen niet afgesneden en kan de plant toch in een nette vorm gehouden worden. Wanneer je de sneeuwbal later snoeit, heb je kans dat je de aangemaakte knoppen wegsnoeit. Als de plant in de winter vorstschade heeft opgelopen, kun je de dode delen van de takken wegsnoeien. Deze lopen daarna vanzelf weer uit.Bij een verjonging snoei werkt het snoeien net even anders. Hierbij wordt de oude struik in drie tot vijf jaar helemaal weggesnoeid. Dit is wel een planmatig gebeuren. Welke takken je in welk jaar wilt gaan snoeien, kan je het beste van tevoren plannen. Het is belangrijk om niet te beginnen met snoeien aan de buitenkant van de sneeuwbal, maar begin in het hart van de struik. Knip daarbij gelijkmatig over de hele struik takken weg tot zo'n 30-40 cm hoogte. Knip bij voorkeur net boven een oog dat naar buiten 'kijkt'. Als je de sneeuwbal in drie jaar verjongt, snoei dan in het eerste jaar 1/3 van de takken 'weg', in het tweede jaar de helft van de takken die in het eerste jaar zijn blijven staan. Ook in dit tweede jaar kan je in het beste van binnenuit snoeien. In het derde jaar zijn dan de resterende takken van de sneeuwbal aan de beurt. Dit zijn dan inmiddels alle buitenste takken
Sneeuwbal verzorgen en onderhouden
Viburnums hebben niet veel verzorging nodig. De sneeuwbal plant doet het goed op vrijwel elke grondsoort, maar hebben een voorkeur voor zure, humusrijke grond. Bij het planten kunt je daarom het beste compost toevoegen. In droge tijden geef je de plant extra water.De sneeuwbal doorstaat zonder probleem temperaturen tot -10 °C. In gebieden met zachte winters zoals bij ons het geval is en in zuidelijker streken is het dus mogelijk om de plant in de vollegrond te plaatsen en in de winter te laten staan. In koudere gebieden kan je de sneeuwbal beter in kuipen planten. In de late herfst verplaats je dan de kuipplant naar een lichte ruimte, bijvoorbeeld een serre, waar de plant de winter kan overleven. Zo kan je ook nog langer van de bloei genieten. Zodra de temperatuur in het voorjaar niet meer onder 5 °C daalt, ook 's nachts, kan je de plant weer buiten zetten. De sneeuwbal moet echter niet alleen worden beschermd tegen de kou, maar ook tegen de brandende winterzon. Tegen de kou bedek je de grond ruim voor het begin van de winter met bladaarde en compost. Ter bescherming tegen de zon kan je de plant omhullen met een wintervlies.
De Viburnum heeft het hele jaar door continu water nodig. Naast het water geven in de zomer moet je de sneeuwbal in de winter besproeien om de plant tegen uitdroging te beschermen. Geef 's winters lauw water (alleen op vorstvrije dagen) en begiet de plant 's zomers alleen in de vroege ochtend of namiddag. Let erop dat er na het gieten geen plassen blijven staan. Sneeuwballen houden namelijk niet van natte voeten.
Viburnum bemesten
Om de plant bloei- en groeikrachtig te houden, is het belangrijk dat je de Viburnum op tijd bemest. Het beste is om de plant 2 keer per jaar te bemesten: één keer in het voorjaar (maart/april) en een keer in de zomer (juni/juli). Gebruik hierbij een meststof die in 120 dagen alle voedingsstoffen heeft vrijgegeven. Met name in de lente en de zomermaanden groeit de plant hard en heeft op dat moment dan ook een flinke behoefte aan voedingstoffen. Het beste gebruik je hiervoor Floramix tuinmest. Niet alleen zorgt deze bemesting voor een betere groei en bloei, het verhoogt ook de weerstand van de plant waardoor deze minder vatbaar is voor ziekte en plagen. Bemest bij voorkeur op een tijdstip wanneer er regen wordt voorspeld. Zodra de meststof in contact komt met vocht, worden de voedingsstoffen vrijgegeven. De plant kan dan direct de voedingsstoffen opnemen.Ziekten en plagen
Helaas is de sneeuwbal wel wat gevoelig voor schimmels en ongedierte. Grijze schimmel, roest, valse meeldauw, echte meeldauw, houtrot, verticilliumverwelking, bladvlekken en afsterven kunnen voorkomen. Een goede luchtcirculatie en droog blad zijn de beste afweermiddelen tegen schimmelziekten. Ongedierte zoals bladluizen, schubben, insecten, snuitkevers, Japanse kevers, wolluizen, spintmijten, trips en boomhoppers komen ook vaak voor. Mocht je het idee hebben dat jouw sneeuwbal last heeft van één van bovenstaande ongemakken, maak dan een foto van het aangetaste gedeelte en stuur dit naar info@florum.nl. Wij kijken dan graag met je mee naar een eventuele oplossing.Pas op! Sneeuwbal is giftig
Alle plantendelen van de sneeuwbal zijn giftig. Als kinderen bijvoorbeeld de bloemen plukken en daarna hun hand in hun mond steken, kunnen hoofdpijn en misselijkheid optreden. Hou kleine kinderen en huisdieren daarom liever uit de buurt van een Viburnum en draag bij het snoeien werkhandschoenen.Viburnum soorten
Zoals aangegeven is zijn er erg veel verschillende originele Viburnum soorten en kennen we veel hybriden en cultivars van deze plant. We hebben de meest gangbare variëteiten van deze plant voor je op een rijtje gezet en hieronder de verschillende kenmerken van de soorten voor je in kaart gebracht.Viburnum opulus
We beginnen met de twee inheemse soorten in Nederland. Eén daarvan is de Viburnum opulus, ook wel Gelderse roos genoemd. Deze krachtige Viburnum soort is de ouderplant van heel wat hedendaagse bladverliezende variëteiten. Deze heester groeit in vrijwel heel Europa en zelfs in Algerije in het wild. Daarnaast treft je de plant ook aan in gemengde hagen en openbare plantsoenen. De struik heeft een donkergroen bijna wingerdachtig blad en een schitterende oranjerode tot paarsrode herfstkleur. De Viburnum opulus herken je aan de witte bloemenschermen die bloeien van mei t/m juni waarna half doorschijnende rode vruchten aan de takken verschijnen. De bloemen trekken in het voorjaar vele insecten aan. Wanneer de bessen van alle andere struiken al lang opgegeten zijn, zit de Viburnum opulus er nog steeds vol mee. Dit komt omdat de mooi ogende rode bessen bijzonder wrang van smaak zijn. Slechts als de nood bijzonder hoog is en nergens anders nog voedsel te vinden is, moeten ook de bessen van de Gelderse roos er aan geloven. In de herfst veranderen de bladeren in prachtige herfstkleuren.Familienaam | Viburnum opulus |
Nederlandse naam | Gelderse roos |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Donkergroen |
Hoogte | 3 - 4 m hoog en 3 m breed |
Hoogte bloem | 3 - 4 m hoog en 3 m breed |
Viburnum Lantana
De andere inheemse soort is de Viburnum Lantana. Deze winterharde bladverliezende Viburnum is inheems in heel Europa en een deel van Azië. Het is een breed opgaande struik, tot ca. 5 m hoog, met een wat warrige kroon en grijsbruine tot roodbruine twijgen, dicht bezet met schorsschubben. Het blad is ovaal tot eirond, 6 tot 15 cm lang, met een toegespitste top en een hartvormige bladvoet. De bladrand is fijn gezaagd; de bovenzijde is dofgroen en lichtbehaard, de bladonderzijde lichtergroen en dicht behaard. De bladeren verkleuren in de herfst naar roestbruin en karmijnrood. De wollige sneeuwbal bloeit zoals de naam laat vermoeden met witte bloemtuilen van april/mei en gaat door tot eind juni. De bloemen van de Viburnum Lantana ruiken overigens, in tegenstelling tot andere soorten, niet bijzonder aangenaam. De vruchten zijn langwerpig en 1 cm lang en verkleuren in de loop van de tijd van rood naar zwart.Familienaam | Viburnum Lantana |
Nederlandse naam | wollige sneeuwbal |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 5 M |
Hoogte bloem | 5 M |
Viburnum tinus
Viburnum tinus behoudt zijn donkergroene blad in de winter en zorgt al vroeg voor een mooie bloei als de meeste andere heesters nog geen blad hebben. De kleine wit tot roze bloemetjes verschijnen al in januari en geuren licht nadat ze zijn opengegaan. Als de bestuiving goed heeft plaatsgevonden, ontstaan zwarte bessen. Doordat insecten normaal gesproken in deze tijd nog ontbreken, is dat in ons land meestal niet het geval. Viburnum tinus is afkomstig uit het gebied rond de Middellandse Zee. De plant is niet goed bestand tegen vorst en is daarom niet makkelijk te houden in ons land. Echter, de ervaring leert dat als ze goed beschut zijn geplaatst, ze goed gedijen. Een strenge vorstperiode kan wel veel schade aanrichten, maar na het wegsnoeien van het bevroren hout, loopt de Viburnum tinus meestal weer opnieuw uit. De bladeren zijn elliptisch, tot langwerpig ovaal, glanzend, gaafrandig, donkergroen van kleur met een licht behaarde bladrand. Viburnum tinus houdt van een standplaats in volle zon of halfschaduw, beschut tegen noordoosten wind, hij is redelijk winterhard, behoeft weinig snoei en is ook zeewind en luchtverontreiniging tolerant.De Viburnum tinus staat erom bekend dat hij uit kan groeien tot een grote struik en dus ook echt de ruimte nodig heeft. De plant kan tot wel 4 meter hoog worden.
De Viburnum tinus ‘Gwenllian’ en Viburnum tinus ‘Eve Price’ zijn een kleinere variant, maar zijn in bloeiwijze gelijk aan de ’gewone’ Viburnum tinus. De ‘Gwenllian’ en ‘Eve Price’ worden ongeveer 1,5 tot 2,5 meter hoog. Daarnaast is de Viburnum tinus ook te verkrijgen op stam. Het voordeel hiervan is dat je deze op bijvoorbeeld het terras kunt plaatsen.
Familienaam | Viburnum Tinus |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 4 M |
Hoogte bloem | 4 M |
Viburnum rhytidophyllum
Viburnum rhytidophyllum is een van de grotere Viburnum soorten. Het is een stevige, snelgroeiende groenblijvende sierheester, afkomstig uit West en Centraal China. De bladeren zijn lang en smal, gerimpeld, leerachtig en donkergroen met een wollig grijze onderkant. De Viburnum rhytidophyllum bloeit met kleine gele tot wit-roze bloemtrossen die al heel vroeg in de zomer verschijnen. In de herfst komen ovale rode bessen tevoorschijn die later in het jaar naar zwart verkleuren.Familienaam | Viburnum rhytidophyllum |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | gele tot wit-roze |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 3 m |
Hoogte bloem | 3 m |
Viburnum grandiflorum ‘Snow White’
De Nederlandse naam voor deze Viburnum grandiflorum ‘Snow White’ is Himalaya Viburnum, wat de vindplaats van de soort aangeeft. Deze species groeit in bergbossen op hellingen tot ca. 4000 m hoogte. Deze Sneeuwbal soort is ontdekt door de botanicus Nathaniel Wallich (1786-1854). De ‘Snow wordt een grote opgaande bladverliezende soort van 3,5 tot 4 m hoog. Het blad is smal elliptisch tot omgekeerd eirond-elliptisch, 4 tot 8 cm lang en 3 tot 3,5 cm breed, met een spitse top, een fijn gezaagde bladrand en diepliggende nerven die aan de onderzijde behaard zijn. De bladeren zijn glanzend donkergroen van kleur, aan de onderzijde lichter groen. De herfstkleur van de Viburnum grandiflorum ‘Snow White’ is prachtig geeloranje tot oranjerood. De bloemknoppen zijn donkerroze; bij uitloop zijn de grote bloemen zuiverwit en heerlijk geurend. De bloemen behoren tot de grootste binnen het geslacht en trekken veel insecten aan. De bloeiperiode van deze plant loopt van eind november tot ver in maart.Familienaam | Viburnum grandiflorum ‘Snow White’ |
Nederlandse naam | Himalaya Viburnum |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 3.5 - 4 m |
Hoogte bloem | 3.5 - 4 m |
Viburnum Eskimo
De Viburnum Eskimo is verkrijgbaar op stam en als heester. De bloemen van de Eskimo ontstaan vanaf april en zijn wit/roze van kleur. Een opvallende verschijning in de het voorjaar. De bladeren zijn glanzend lederachtig, eivormig en middengroen van kleur in de lente, donkergroen in de zomer en oranjerood tot bordeauxrood in de herfst. In het najaar worden de rode bessen zichtbaar die later naar zwart verkleuren. De plant blijft vrij compact en kan uitgroeien tot een hoogte van 1,50 meter. De Viburnum Eskimo is half wintergroen en zal in de winter een deel van zijn blad verliezen. Zoals alle Viburnum-soorten staat deze Sneeuwbal graag in voedzame grond.Familienaam | Viburnum Eskimo |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 1,5 M |
Hoogte bloem | 1,5 M |
Viburnum carlesii
Viburnum carlesii is een dichtgroeiende bladverliezende sneeuwbal die uit Korea en Japan afkomstig is. De plant heeft ovaalronde bladeren die eerst bronskleurig, later groen, en in de herfst roodpaars verkleurend. De Viburnum carlesii bloeit met karmijnroze knoppen die als ze eenmaal open gaan roze bloemen geven die uitbloeien naar wit.Familienaam | Viburnum carlesii |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | Roze/ wit |
Bladkleur | Groen |
Hoogte | 2,5 M |
Hoogte bloem | 2,5 M |
Viburnum Dilatatum
Viburnum Dilatatum is een vrij ruige soort uit China en Japan met grote ovale, wat ruwe donkergroene bladeren die in de herfst mooi verkleuren. De witte, crèmekleurige bloemen verschijnen eind van het voorjaar in trossen. Later in het jaar verschijnen de rode bessen. De Viburnum Dilatatum staat graag in de volle zon maar verdraagt ook halfschaduw en is zeer winterhard.Familienaam | Viburnum Dilatatum |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | Wit/ crème |
Bladkleur | Donkergroen |
Hoogte | 3 M |
Hoogte bloem | 3 M |
Viburnum davidii
Viburnum davidii is een wintergroene, zeer lage en langzaam groeiende dwergsoort die slechts 1 m hoog en breed wordt. Deze soort is door de Franse missionaris en botanicus pater Armand David (1826-1900) gevonden. Heel veel door hem verzamelde planten dragen zijn naam, zoals Buddleia davidii, Clematis davidiana, Rhododendron davidii, Viburnum davidii, Lilium davidii en natuurlijk Davidia involucrata, de vaantjes- of zakdoekjesboom. De Viburnum Davidii is een schitterende wintergroene struik, tot ca. 1 m hoogte, met een compacte breed uitgroeiende habitus. Het donkergroene blad is glanzend, spits, ovaal, gegroefd en tot 15 cm lang, dik en leerachtig met drie duidelijk nerven aan rode bladstelen van 2 tot 4 cm. Het blad is glanzend donkergroen van kleur met een gave bladrand. In de herfst kleuren de bladeren paars-rood. Nieuwe scheuten zijn roodachtig bruin. De bloemen zijn groot, 7 tot 10 cm brede tuilen met roomwitte bloemen. De vruchten die in september aan de struik verschijnen zijn meer eivormig, tot 8 mm lang en glimmend metaalblauw wat de plant een bijzondere verschijning maakt. De Viburnum Davidii is een pronkstuk in iedere tuin. Het is hierbij wel belangrijk te letten op waar de plant geplant wordt. Koude- en winderige locaties op het noordoosten, waar enige vorstschade aan het blad kan ontstaan, worden door de plant niet gewaardeerd.Familienaam | Viburnum Davidii |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Donkergroen verkleurend naar paars/ rood |
Hoogte | 1 M |
Hoogte bloem | 1 M |
Viburnum carlesii
De Viburnum carlesii is ontdekt in Korea door W. Bottin Hemsley (1843-1924.) Het is een bladverliezende ronde struik, tot 1,5 -1,7 meter hoog wordt, zeer compact en zeer winterhard is. Alle delen van de plant zijn bezet met korte haren, waardoor de hele plant ruw aanvoelt. De twijgen zijn eerst brons van kleur en later grijsbruin, in de herfst roodpaars verkleurend. Het blad van de Viburnum carlesii is breed ovaal van vorm, 5 tot 11 cm lang, met een afgeronde bladvoet en een toegespitste top, mat donkergroen van kleur aan de bovenzijde en lichter groen en sterker behaard aan de onderzijde. De bladrand is onregelmatig getand. Het iets gevouwen blad is licht naar onderen gebogen. De vijf tot zeven paar nerven liggen verdiept in de bladschijf. De bloeiwijze is met een bolvormige tuil met een doorsnede van 5 tot 8 cm, met bruin-roze knoppen en zuiver witte open bloemen die heerlijk ruiken. De bloei is in april/ mei. De vruchten zijn in eerste instantie rood en later verkleurend naar diep blauwzwart.Familienaam | Viburnum Carlesii |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | Wit |
Bladkleur | Van brons naar grijsbruin, in de herfst roodpaars verkleurend |
Hoogte | 1,5 -1,7 m |
Hoogte bloem | 1,5 -1,7 m |
Viburnum x burkwoodii ‘Burkwood’
De Viburnum x burkwoodii ‘Burkwood’ is een Sneeuwbal soort waar veel cultivars van af stammen maar ook deze oorspronkelijke soort de Viburnum x burkwoodii ‘Burkwood’ wordt na bijna 100 jaar nog altijd overal in Europa nog volop gekweekt. De plant wordt ca. 1,50 m hoog en dubbel zo breed en is half-wintergroen. Vaak is de nieuwe bladgroei in volle gang terwijl de ‘oude’ bladeren nog moeten vallen. In bijzonder koude winters kunnen ze al hun blad verliezen, maar ook in zeer droge en hete zomers. Dat laatste verschijnsel kennen we niet in Nederland, maar in delen van het natuurlijk verspreidingsgebied van Viburnum kunnen deze extreme weersomstandigheden voorkomen. De bloeiperiode is maart-april, met zalmroze knoppen en witte sterk geurende bloemen aan bolvormige tuilen. De Viburnum x burkwoodii ‘Burkwood’ heeft een frisgroen blad dat in de winterperiode fraai paarsgroen tot paarsbruin verkleurt.Familienaam | Viburnum x burkwoodii ‘Burkwood’ |
Nederlandse naam | Sneeuwbal |
Bloemkleur | Zalmroze naar wit verkleurend |
Bladkleur | Groen naar paarsgroen tot paarsbruin verkleurend in de winter |
Hoogte | 1,5 m |
Hoogte bloem | 1,5 -m |
Variëteiten en cultivars
- Viburnum x burkwoodii
- Viburnum plicatum 'Watanabe'
- Viburnum x rhytidophylloides
- Viburnum X globosum
- Viburnum rhytidophyllum ‘Green Trump ‘
- Viburnum x hillieri
- Viburnum x rhytdophylloides ‘Interduke’
- Viburnum betulifolium
- Viburnum opulus ‘Anny’s Magic Gold
- Viburnum x Bodnantense
- Viburnum x ‘Pragense’
- Viburnum x carlcephalum
- Viburnum x farreri ‘December Dwarf’
- Viburnum opulus ‘Roseum’
- Viburnum farreri - syn. Viburnum fragans
- Viburnum x ‘Huron
- Viburnum lantanoides syn. Viburnum alnifolium
- Viburnum lantana ‘Aureum’
- Viburnum nudum 'Pink Beauty
- Viburnum lantana ‘Mohican’
- Viburnum plicatum syn. Virburnum plicatum var. Tomentosum
- Viburnum x hillieri ‘Winton’
- Viburnum trilobum syn. Viburnum americanum
- Viburnum x globosum ‘Jermyns Globe
- Viburnum x farreri ‘Fioretta’